As persoas acaban coa rutina do día, e túmbanse igual que o día anterior, mirando o mesmo teito, para descansar e afrontar o día seguinte que será igual de igual que o día presente.
Os coches calan, o pobo cala... O silencio loita co frío mentres o vento os empuxa cun abrazo que esvara entre as ramas... que cale o mundo, que lle toca falar ó monte; que cale o mundo que lle toca susurrar ó mar...
Cando todos entran... eu saio...
Brandomil, río Xallas.
Praia de Quenxe, Corcubión.
Corcubión
11 comentarios:
Estou iniciándome nesto das fotos nocturnas... na miña defensa dicir que non tiña trípode... polo que non podía mirar polo visor e medir a luz.
Tampouco tiña disparador, polo que para non movela cámara tiña que poñelo temporizador. A primeira ten uns 20 segundos de obturación, co diafragma cerrao a saco. e as outras entre 4 e 8 sg coa iso a 1600. O meu trípode podía ser dende unha colchoneta hinchable doblada ata un pantalón que usaba a modo de bufanda cando buscaba os sitios para afotar...
Encántame a sensación de vagar só polas praias buscando fotos como un narcoturista busca fardos...
Que tal Ruben, isto da fotografia nocturna e un mundo. Eu nunca utilizei o disparador, sempre tirei do temporizador.Soe haber unhas taboas, pero buenos as normas son para iso...non? Por certo, a primeira ten un toque "Viernes 13"...jeje. Veña, unha aperta. Ah!, provache facela as estreas? Fran
Bos días Fran!
A primeira estiven a punto de poñela en branco e negro como se fose "o que ve o lobo" porque coas árbores enmarcando a foto parece que é un animal agardando á presa ou algo así jeje.Si que probei a facerlle fotos ás estrelas... de feito teño unha foto na que se ve a Orión "pisando" Fisterra, pero non me acababa de convencer...
Unha aperta meu!
as fotos xa mas enseñaches o sabado, tan chulas de carallo. so unha pequena correccion, non e a ponte de brandariz e a PONTE DE BRANDOMIL. coma se entere algun de zas.......jejejejeeje.
un saludo
deivis
ajajaj , estas feito un draculín!!!
Me encanta la primera. Tengo que pasar por ese embalse y el Xallas a su llegada , que tiene muchas posibilidades , sobre todo al atardecer mirando al oeste , para pillar todas las nubes con efecto espejo. Te apetece ir el domingo que viene que no trabajo?
saludos!!
Preciosa foto la primera sobre todo. Buenas ondas desde EuskalHerria! Un aperta
Aaaaaiii!! quen te veu e quen te ve!!
Mirao ti, todo cheo de razón iniciandose na fotografía nocturna...
E pensar que o vin cos seus pañaliños patexando polo corredor da casa dos seus pais cando apenas levantaba medio metro...
Un consello: Pasa de trípode. Usa un saquete con pedriñas ou garbanzos (sí, non é cachondeo) e apoia a cámara enriba.
Aproveita obxectos inmóviles e disfruta de que agora non hai que pagar película!!
Haber poeta, mu chulas las fotos, pon las de pantin, la de buscando a wally...no se si me entiendes...Danix
Gracias Deiviss, e pola corrección tamén. Pena que non te lera Dani antes, así aforrábase a chamada, que non atopaba o río xallas en brandariz cando buscaba no google jeje.
Draculín draculíinnn! jejeje alégrome de que che guste a primeira Dani. Pois o domingo vémonos, e imos de caza logo jeje. que eu tampouco traballo. Xa estou vendo a foto que dis.. e promete
Kukurusta! muchas graciaas! Boas ondas dende a costa da morte! :)
Graciñas polo consello Peter!! tereino en conta.. ademais é moi "meu" o estilo de ir co saquete de garbanzos jeje. Vaia tempos eh.. parece onte cando eu iba en pañales e ti por aí cos meus pais.. que bellos tmepos.. jaja
Wally! tentiendo tentiendo jeje... En elaborasión a entrada. Vaia risass jejeje "A ver" se acabo pronto jijiji
apertas pa todos e gracias por comentar
Bueno, como diría o "Outro": ME LLENA DE ORGULLO Y SATISFACCIÓN...ter un fillo pintor, retratista e actor ou sexa ¡artista! A ver como combina a vida de "titiriteiro" cunhas oposicións que deben estar a punto de saír... mala que es una, oiga! ¡augafestas, que son unha augafestasssss!
Es un home "neo-renacentista"... ooh mimá, nótase que es irman meu!8-D
En serio, estás feito un poeta!
Ra.
Publicar un comentario