martes, 19 de junio de 2007

Rula

Ola a todos!

Preséntovos a Rula, Ruliña para os amigos. É a miña cadela. E é a cousa máis mimosa que debe de haber no mundo.
Non vos parece un peluche? jeje Non sei que tipo de relación hai normalmente entre un can e o seu dono.. pero a min paréceme que entre este animaliño e eu hai algo máis que unha amizade. jajjaja

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

E aquí a temos un par de anos despois
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

diosss, que maxestuosidade ejeje
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
Esto é un can como dios manda.. e non que poño abaixo,

que parece un león enano. jejeje (é broma eh, que tamén me gusta. Dan ganas de introducirse nesa mata de pelo para averiguar como se ve o mundo desde aí).
Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

(por se vos preguntábades quen é o que está na auga.. son eu. Xa o sei, hai que estar moi necesitado para meterse nesas condicións. Pero ... como dixo un que me sei eu: "en tiempo de guerra, cualquier agujero es trinchera" e non o dixo precisamente polas olas jojojejej)
Por certo, a foto fíxoa un bo amigo e compañeiro de mar. Chámase Carlos pero tamén o coñecen por Mesi. Un abrazo!

12 comentarios:

Isabel Tomé dijo...

¿Como se vai ver o mundo desde aí? ou cheo de pulgas, ou borroso. E non me compares a Rula, que non se compara.. e eso de que é a túa cadela... ¿non ma regalaras a min? Santa Rita, rita, loquesedanosequita. A ver se nos imos aclarando co das propiedades :)que non pode ser eso de "topamí" "topamí"

Anónimo dijo...

Hola Ruben, se o meu can parese un leon anano o teu parece un jato deses sen pelo. nunha foto tes unha cara de velocidade, faltouche pouco para entrar no tubo jejejj.
Non te preocupes que agora acabando os examenes veñen todo-los tombos xuntos,e xa podremos disfrutar da tua mala compañia. estou dacordo co comentario que o mellor da gueb e tua nai Lili monster. Un forte abrazo compañeiro, e un saudo tamen para Lili.
o dono do ca (Mesi)

Rubén Prieto dijo...

jejej, a verdade, esa sección poñíase potente, pero non me sentía coa forma física suficiente como para sentirme seguro entubando e pasei de todo.
limiteime a intentar controlar a velocidade supersónica que levaba, e por iso era preciso unha pose máis aerodinámica.

ah, e xa verás cando che colla miña nai por diante despois de ke lle chamaras lili monster jajja, muy ben te vas ter que explicar para que non che dea un par de collejas en plan "sole" de siete vidas. jaejejejuj

un abraso amijoo, pronto nos veremos na auga e en san pedro!

Isabel Tomé dijo...

Saúdos, Mesi. Como din os cativos "paminvás". ¿E se me queda o de Lili pa sempre? ¿Como vou superar tamaño trauma? A ver se aproveito os coñecementos de siquiatría que collín na obra de teatro que estamos ensaiando. (Eu son a sicóloga, ¡argentina, viste pelotudo! ¡Por certo: estreamos o primeiro "finde" de xullo! Xa te informarei da hora.(Non estás obrigado a vir, só invitado. Tampouco é que teñas que crear un club de fans, nin nada... aínda que agora que o penso, non estaría mal...) :D

Anónimo dijo...

cullons, vaia tocho, non lein tanto dende as instruccions para poñerse o chuvasqueiro do pito.
coñecia a tua faceta como bo debuxante pero non coma escritor de narracions surfeiras (por certo moi boa).
Creo que nos imos ver ver antes en San Peter que na auja (non dan boa prevision para o finde.
xa comencei a darlle forma o "foam" empecei por unha 6-10 e lixando lixando xa vou nunha 6-2 (previo paso por todas as medidas), esto vai acabar nun palillo amarrado a un invento.
Lili jejeje, para obra conta conmijo e co club de fans, vendo a simpatia ca que escribes ten que estar moi ben verte actuar, avisame da hora.
Ruben a partir de ajora pitareiche dende a porta que non quero cobra-las collejas.
Mesi

Rubén dijo...

jajajajja casi me vai mal.. entre o chubasqueiro do pito, e o palillo amarrado a un invento jajaja...
a verdá e que verte a ti actuar tamén pode ser un descojone eh! si para o ano ando por cee apuntámonos a teatro vale mesi? jaja a que se pode montar mima...
Alégrome de que che gustara o intento de relato home, cando un non pode pillar olas o único que lle queda é imaxinar ou recordar que as colle.jeje
un abrasooo para o dono do can!

Anónimo dijo...

Preciosa Rula, siempre hemos tenido pastores alemanes, me encantan.
y el chow chow ¡es Leo! que sorpresa verlo, como ha crecido. Mi hijo pequeño, se paso todas las vacaciones el verano pasado jugando con el y ha flipado al verlo otra vez. Esta todo el dia preguntando si este año pillaremos olas alli para jugar otra vez con el.

Saludos, en quince dias emigramos

Rubén Prieto dijo...

Hola nalu, o mundo do surf é tremendo .. coñecémos ata os cans dos que surfeamos jejej
unha aperta!

Anónimo dijo...

Claro que nos tiñamos que apuntar o teatro compañeiro, o jodido ia ser cando nos tocara actuar e coincidiran boas olas (creo que iamos desaparecer coma o fantasma da opera jejejej) Non fai falla apuntarse o teatro para actuar, nos xa somos uns teatreiros de caraio. Moito San Peter ehhh!!!??

Anónimo dijo...

Mesi, non te coñezo, son a irmán de Ru, que a obra de teatro vai ser o sábado 14 de xullo (Ó final pospúxose unha semaniña)

Ruuu, verémonos por aló nunha semaniñaaaa, eu emigro o venres 13 :-O (vaia día, tamén...)

eU.

Anónimo dijo...

Hola Raquel, graciñas por avisar.
Xa tes o teu irman facendo tablas de entrenamento para o sobriño, que perigo vai ter o tito Ruben, e quen vera o sobriño decindolle o tito Ruben que e un paquete collendo olas.
Un saudo, mesi.

Anónimo dijo...

x-D
¡Mesi,Verémonos por alí logo!


¡¡Unha semana para as vacasióóóóns!!.. ¡¡e durmiremos con pixamaaaaa e tapadiños!!

(que ninguén pense nada raro, e que estou en Sevilla, e aqui "róncalle o carallo" como dirían os heredeiros da crus. Fai un calor que mete medo)