Rostro... Rostrón

O baño de onte resúmese nunha palabra... "Buff!"

Andábamos todo o comboi do club "os tombos" dunha praia para a outra, buscando algo... que non había. Buscábamos.. o que coñecemos por "un baño de domingo", é dicir, algo tranquiliño, relaxado, pequeno... en definitiva, un baño no que non haxa que facer grandes esforzos.

Peeeero, non o había. O máis parecido a eso era Nemiña, e rompía en barra e algo tendido. Consecuencias da marea alta.

Polo tanto, Mesi, David e eu, decidimos tirar para Rostro, que estaba grande pero parecía practicable. Os ruxidos dalgunha serie facían que pouco a pouco lle déramos a volta ó traxe máis despaciño...

"iremos a Nemiña?" era a pregunta que en realidade quería decir... ei, esto está moi grande, imos pa casa.

David dixo unha cousa que motivou: "eu si dou remontado xa me dou cun canto nos dentes". Todo un mérito polo pouco tempo que leva facendo surf, pero mostra do valor que adquiriu pillando olas dende os 13 anos (de cando facíamos body). Como dicíamos, "hoxe é o bautizo de David" jejej

Estos días, aínda que non se faga gran cousa, penso que é sano entrar á auga, para ir perdendo o medo, e a acostumarse a ir estirando os nosos límites psicolóxicos con respecto ó tamaño das olas.

Unha vez remontamos, e pasamos uns bos tombos que parecían montañas, acercámonos a unha dereita que parecía que abría de vez en cando máis ou menos no medio da praia.
Nunha das series que entraron, tiven a sorte de estar no sitio e momento adecuado para remar unha das grandes. Remei a tope e collina. Baixadón. Casi se me clava a punta da táboa pero por sorte safei. baixo a todo trapo torcendo cara a dereita. Unha sección levántase tremenda e dudo de si intentar apurala, polo que sigo recto cara a orilla pero torcendo levemente cara a parede. despois duns segundos nesta traxectoria... a sección cae dende alá arriba, dende uns 2 metros (reais) por encima da miña cabeza como minimísimo.


(nótase que non tiña moito tempo para debuxiños non? jej) Ás veces penso que me pasei co tamaño da ola, e outras vecs penso que me quedei corto...non che sei

Nestas ocasións, o tamaño é moi difícil de percibir, pero polo que comentábamos david, mesi e eu... terían a altura de dúas portas como minimísimo...algún dixo 2 e media. Cando as tíñamos diante, non andábamos pensando en collelo metro, sinon en correr e intentar que non nos cazaran, pero por detrás (unha vez pasado o apuro) medían máis de unha porta seguro.

En definitiva, o baño, a excepción desta ola, resúmese da seguinte maneira: entramos ó medio do mar, e agora.... a ver como saímos!


Mesi mirando as olas nas que nos acabábamos de meter. Ata parece un home serio e todo


Comboi "os tombos" mirando o mar



E á noite, visita á Tei e ó seu novo can "Ringo". Un mastín español que pode chegar a pesar 100 kilos. cousiña mais linda...

Tor, non te olvidaremos :)

unha aperta!