"O botón das boas nuites"

Así lle chamou Suso Tudor ó sol, cando este se despedía de nós adoptando unha forma algo peculiar.

Foi un día bonito. Moi bonito. E o seu final... de película

Como xa che anunciei antonte, onte repetín praia. Sabía que iba a estar máis pequeno, pero prometía igualmente. En canto cheguei, dinme conta de que non estaba equivocado. Unha ola permetiulle a un tabloneiro ir cara a dereita e a un corcheiro entubarse na esquerda.

Fun correndo cara a auga como de costume e cando entrei comentáronme algo que ocorre moi poucas veces na vida! atento que esto poucas veces vas a escoitar que pasara. Dixéronme:
-"acabas de entrar en el mejor momento, hasta ahora estaba revuelto, mal de viento y rompiendo en barra...ahora se está poniendo muy bonito".... Alucina!! a ti algunha vez che pasou tal cousa? porque o 99,999% das veces é o contrario!
Eu, para facerme o interesante, ocultei a miña cara de asombro e respondín: mmmsi, xa o tiña máis ou menos previsto, por iso vin a esta hora jejeje (é groma)

As olas terían pouquiño máis de 1,5 m reais. Pero rompía moooi ben. un pico deixaba esquerdas que abrían perfectamente e che deixaban no canal para remontar sen mollalo pelo. Na auga, xa éramos máis que antonte. Por alí andaban Chus, (o amigo),Marcos, Uxío, Felipe, Chiki de Foz, Diego de Coruña, un tabloneiro, e ó final do día chegou Suso Tudor.

Dada a calidade das olas, prometinme non saír da auga ata que literalmente non puidese sacalos brazos da auga para remar...e foi máis ou menos así. Ó final do baño quedábamos na auga Suso, Diego e eu.

A guinda do día foi a posta de sol. O sol, a medida que se afundía no mar, iba adoptando unhas formas moi curiosas. Suso: "É o botón das boas nuites!"...tal cual



A foto roubeilla a awakate e photoshopeei o sol ata darlle a forma da que vos falaba. Ademáis daba a casualidade de que tamén éramos tres na auga. Cando o sol estaba desaparecendo, uns golfiños deron por celebralo fin do día saltando por diante dos últimos raios de sol...creando unha estampa de película...

Unha aperta!