O día 1-1-11 medio mundo está de resaca, e Nemiña non ía a ser menos.
Nós achegámonos por alí a ver se podíamos surfear, pero a ela non lle apetecía que lle tocaran as..... olas.
Entre barrote e barrote de vez en cando caía algunha xoia como esta
E Deivis, Tei e eu... non tíñamolo corpo para andar peleando co mar.
Así que... a durmir outro pouco que mañá será outro día ;)
Carpe Diem
3 comentarios:
Boas Ruben!
Pois como ben dices, as veces quedarse na orilla e a mellor opcion, e tamen ten os seus frutos.
A foto e preciosa.
Unha aperta!
Fiuuuu... vaya pintaza!!! Preciosaaaa!!!
portada de la churfer rule
Publicar un comentario