martes, 9 de noviembre de 2010
Sentimento sen nome
A túa presenza,
a túa mirada,
calafríos polas costas
sorrisos apretados.
Euforia
Cando te noto, escoito,
imaxino, vexo...
Aquí.
Cando penso en ti...
preto
Cando xogo contigo, valente...
rindo
Cando me bicas...
...Revivo.
Amor e odio.
Tócame pero non me leves,
Respétame pero non te vaias,
porque sen ti podo estar vivo
pero non podo VIVIR.
Respírame na caluga
e morro de gusto.
Abrázame, e morrerei
Sei con quen xogo,
xogo no teu terreo
na túa costa
Na costa da morte,
pero non podo parar
Antes morto que sen vida
Dedicado a ti: Morte
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
1 comentario:
Alguén entendeu a quen vai dirixido o pseudopoema?...
Publicar un comentario