martes, 9 de noviembre de 2010

Sentimento sen nome




A túa presenza,
a túa mirada,
calafríos polas costas
sorrisos apretados.
Euforia

Cando te noto, escoito,
imaxino, vexo...
Aquí.
Cando penso en ti...
preto
Cando xogo contigo, valente...
rindo
Cando me bicas...
...Revivo.

Amor e odio.
Tócame pero non me leves,
Respétame pero non te vaias,
porque sen ti podo estar vivo
pero non podo VIVIR.

Respírame na caluga
e morro de gusto.
Abrázame, e morrerei

Sei con quen xogo,
xogo no teu terreo
na túa costa
Na costa da morte,
pero non podo parar

Antes morto que sen vida


Dedicado a ti: Morte

1 comentario:

Rubén dijo...

Alguén entendeu a quen vai dirixido o pseudopoema?...