3 da madrugada, Ludovico Einaudi sonando no silencio, un flexo alumando na escuridade, un folio branco que sona a rasgado, un lapiz que disfruta bailando, uns ollos que me inspiran.... Enamorado dos momentos, enamorado da vida.
O abanico foi posto co fotochop, porque eran altas horas de la madrugada, como podeis comprobar.... e ocorréuseme no último momento. Pero fareillo! que me mola como queda E o debuxo non me convence.. retocareinos cando lle faga o abanico
Oes, Peter, que este blog ten clase, eh? non confundasssss (hai comentarios que quedarían mellor nun correo privado).Por certo,se queres coñecer a Tamén, ó editor do vídeo, tamén cho presénto jejeje, casualmente está na casa...
O abanico foi posto co fotochop, porque eran altas horas de la madrugada, como podeis comprobar....
ResponderEliminare ocorréuseme no último momento. Pero fareillo! que me mola como queda
E o debuxo non me convence.. retocareinos cando lle faga o abanico
JA, altas horas da noite, di o neniño...
ResponderEliminarClaro, e a rapaza estaba abraiada coa arte do artistaanteschamadorubenciño.
Anda que o que fan algúns por botar un polvo...
Por certo, gustoume moito a curta do mural de San Ginés. Hasme de presentar a "Omesmo" para coñecer ó fotógrafo.
alaaa alaaaa!! que puede haber menores delantee! jeje.. que va.. á rapaza casi nin a coñezo practicamente. pero vin unha "afot" e inspiroume :)
ResponderEliminarOes, Peter, que este blog ten clase, eh? non confundasssss (hai comentarios que quedarían mellor nun correo privado).Por certo,se queres coñecer a Tamén, ó editor do vídeo, tamén cho presénto jejeje, casualmente está na casa...
ResponderEliminarEstoy alucinando con tu blog rubenciñoooooo!!!!!!!! y cada vez que veo el dibujo que has hecho de mi foto...mas me gusta!!!
ResponderEliminarbesotesss
Anita
Graciñaaaaas anaaaa!! :)
ResponderEliminaralégrame que che guste! Normalmente o dibuxado é o que menos se recoñece no debuxo.
Que bo verte por aquí ;)
Un bicaso!